Ο Μανολης Κακλιδάκης ή Κακλής όπως ήταν γνωστός, γεννήθηκε το 1945 στην Επισκοπή Ρεθύμνου και ασχολούνταν επαγγελματικά με το τραγούδι και το λαούτο από το 1969.
Από πολύ νεαρή ηλικία είχε την τύχη να ζήσει από κοντά σ’ ένα περιβάλλον γεμάτο μουσικά ακούσματα, γνήσια παραδοσιακά, όπως του Γιάννη Μπερνιδάκη (Μπαξεβάνη) και του συγχωριανού του του Νίκου του Μανιά. Οι δύο αυτοί λαγουτιέρηδες τον επηρέασαν βαθύτατα.
Η τεχνική τους στο λαούτο και η έκφραση στο τραγούδι καθόρισαν την πορεία του νεαρού τότε Μανολη, ο οποίος πολύ γρήγορα σημείωσε τεράστια πρόοδο και εξέλιξη και μέχρι σήμερα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκφραστές της Κρητικής μουσικής παράδοσης. Ιδιαίτερα στο τραγούδι διακρίθηκε για την ερμηνεία του που την υπογράμμιζε μοναδικά η εξαιρετική χροιά της φωνής του.
Στην δισκογραφία παρουσιάζεται για πρώτη φορά το 1970 παρέα με τον Βαγγέλη Μυζηθράκη (Μυζήθρα) με το δίσκο που περιείχε τα τραγούδια.” Έδωσα την αγάπη μου”και”Μαζί μέσα στα βάσανα”και με τον Λεωνίδα Κλάδο στο δισκάκι που περιείχε το τραγούδι”Κάνε τον πόνο μου χαρά” .
“Μαζί με το Λεωνίδα τον Κλάδο, κάνω δύο μικρούς τότε δίσκους. Αυτοί οι δίσκοι προέκυψαν μετά από ένα γλέντι στη Μεσσαρά όπου με είχε καλέσει την εποχή που εκείνος είχε εγκαταλείψει τη λύρα για 18 χρόνια”.Με το Ροδάμανθο το «Θα τηνε κάψω την καρδιά» και άλλοι μεγάλοι δίσκοι με τον Κλάδο, με το Ζαχαρία το Μελεσσανάκη, τον Αλεφαντινό, το Βενιανάκη, με το Γεράσιμο Σταματογιαννάκη, το Μανώλη Καρπουζάκη και άλλους. Η συνεργασία μας ήταν με όλους πολύχρονη”.
Η δεκαετία του 1970 και του 1980 θεωρούνται οι κορυφαίες στην καριέρα του Μανώλη Κακλή και ιδιαίτερα οι δισκογραφικές του συνεργασίες με τους Λεωνίδα Κλάδο, Ροδάμανθο Ανδρουλάκη και Zαχάρη Μελεσσανάκη.
Παρά το σκληρό χτύπημα της μοίρας που έπληξε την οικογένεια του (έχασε την κόρη του Μαρίνα πολύ νωρίς), ο Μανώλης Κακλής με την παρότρυνση των φίλων και θαυμαστών του, συνέχισε να μαγεύει με το τραγούδι του.
“Ήταν τόσο βαρύ το χτύπημα της μοίρας που παραλίγο να εγκαταλείψω για πάντα αυτό που έκανα και αγαπούσα, να διασκεδάζω τον κόσμο με το λαούτο.
Δεν υπάρχει πιο γλυκό & πιο μεγάλο πράγμα, δεν υπάρχει μεγαλύτερος έρωτας, μεγαλύτερος σεβντάς. Εγώ λέω ότι το φαΐ είναι για να κρατιέται ο άνθρωπος και η μουσική είναι η τροφή της ψυχής.”
Tα τελευταία χρόνια συνεργαζόταν με τους αδερφούς Κατσαμά, το Ζαχαρία Μελεσσανάκη και τους Κωστή Κακουδάκη, Μανώλη Βερδινάκη και Στέλιο Σταματογιαννάκη και εμφανιζόταν αρκετά συχνά στο “Κέντρο Κακλής” στην παραλία της Επισκοπής, όπου οι φίλοι μπορούσαν να τον βρουν.
Ο Μανώλης Κακλής έφυγε από τη ζωή στις 18 Οκτωβρίου του 2017 από ανακοπή καρδιάς…